Часто задаваемые вопросы

• Аналіз ДНК на бацькоўства, які выконваецца DNA Diagnostics Centre, дакладны на 100%.
• Аналіз ДНК на бацькоўства з пункту гледжання навукі забяспечвае верагоднасць выніку 99% і вышэй, калі біялагічнае сваяцтва пацверджанае. Гэта называецца ‘ўключэнне’.
• Аналіз ДНК на бацькоўства з пункту гледжання навукі забяспечвае верагоднасць выніку 99% і вышэй, калі біялагічнае сваяцтва пацверджанае. Гэта называецца ‘ўключэнне’.

Каб абараніць права на прыватную інфармацыю і іншыя правы, што датычыцца аналізу ДНК, заканадаўча была ўведзена згода для ўдзельнікаў у аналізе ДНК. Патрабуецца згода, каб правесці тэст. У наборы, які вы атрымаеце, змяшчаецца форма аб згодзе. Проста падпішыце форму, каб правесці тэст. Калі вы выберыце DNA Diagnostics Centre для выканання аналізу ДНК, вы зможаце быць упэўненымі, што наша лабараторыя будзе выкарыстоўваць узоры ДНК толькі для аналізу, які вы заказвалі. Вашы ўзоры ДНК і вынікі аналізу не будуць перададзены трэці асобам, калі толькі суд не абавяжа нас гэта зрабіць.

• Аналіз можа быць выкананы да нараджэння дзіцяці адным з двух метадаў забора матэрыялу, Амніяцэнтэз і Біяпсія Харыёна.
• Аналіз ДНК можна зрабіць падчас родаў.
• Чалавек у любы ўзросце можа зрабіць аналіз ДНК.

Вынікі аналізу ДНК можна атрымаць праз 10-14 дзён пасля атрымання намі ўзораў. Яны прадстаўляюць сабой дакумент, у якім дакладна азначана, ці існуе біялагічнае сваяцтва.

НЕ. Узоры ДНК змяшчаюцца ў клетках, якія бяруцца з унутранага боку шчакі, які робіцца па сродках ротавага мазка.

Пра гэта можна не турбавацца. Галоўнае – дастаткова матэрыялу для аналізу. Калі вы робіце забор матэрыялу ў адпаведнага чалавека і правільна падпісваеце канверты, вы ніяк не можаце памыліцца.

Мы раім уключаць маці ў аналіз ДНК, з той прычыны, што яе удзел дае магчымасць атрымаць важную генетычную інфармацыю, якая спрашчае і падвышае дакладнасць аналізу. Аднак, калі гэта немагчыма, мы можам выканаць аналіз ДНК без яе і забяспечыць канчатковы вынік.

Вы можаце заплаціць за аналіз любым зручным для вас спосабам.

Стандартны аналіз ДНК на бацькоўства (бацька і сын) на 01.11.2013 каштуе 2 600 000 бел. руб. Больш складаныя выпадкі будуць каштаваць крыху даражэй.

Некаторыя кліенты патрабуюць дадатковыя копіі для астатніх членаў сям’і.

Так, у нас часта бываюць кліенты, якія частку тэста робяць у адной краіне, а другую частку ў іншай краіне. У гэтым выпадку папярэдзьце на пра гэта, каб узоры ДНК былі аб’яднаныя ў адзін аналіз.

Палачкі для ротавых мазкоў выглядаюць як доўгія ватныя палачкі. Наканечнік палачкі цвярдзейшы, чым у звычайнай ватнай палачкі. Гэта дазваляе з лёгкасцю ўзяць клеткі з паверхні шчакі. Палачкі для ротавых мазкоў знаходзяцца ўнутры канверта.

ТАК. Набор для мазкоў змяшчае палачкі для ротавых мазкоў, якімі трэба пацерці па ўнутранаму боку шчакі, каб сабраць клеткі паверхні шчакі. Гэтыя клеткі змяшчаюць ДНК. Няма ніякіх іголак; гэта абсалютна бязбольная і неінвазіўная працэдура.

Няма ніякай розніцы. Клеткі з паверхні шчакі ці фалікулы валасоў змяшчаюць такую ж ДНК, як і кроў. Таксама, няма ніякай розніцы ў дакладнасці аналізу ДНК у залежнасці ад матэрыялу, які выкарыстоўваецца.

Не. Гэтыя палачкі – ватныя, а палачкі DNA Diagnostics Centre зроблены з дакрону. Гэта іншы матэрыял, які дапамагае сабраць больш ДНК.

Калі палачкі прасушваюцца, то з імі звычайна ўсё будзе нармальна. Няма гарантый, што з іх атрымаецца вылучыць ДНК, таксама няма вызначанага тэрміну прыдатнасці. Калі палачкі запакаваныя і не высушаныя, вялікая верагоднасць, што на іх будзе цвіль, якая папсуе ўзоры.

Gene Pool – гэта ўся генетычная інфармацыя, патэнцыяльна даступная чалавеку. Кожны чалавек атрымлівае палову сваёй генетычнай інфармацыі ад маці і палову – ад бацькі. Тэсціруючы маці, дзіця і магчымага бацьку ў аналізе на бацькоўства, мы можам улічваць генетычную інфармацыю, якая атрымліваецца дзіцем ад маці. Астатняя палова генетычнай інфармацыі павінна быць узятая ад бацькі. Параўноўваючы ДНК дзіцяці і магчымага бацькі, мы можам вызначыць, ці з’яўляецца магчымы бацька біялагічным бацькам дзіцяці.

Перад аналізам ДНК першапачаткова мяркуецца, што магчымы бацька з’яўляецца біялагічным бацькам, што складае 50% (50/50). Індэкс бацькоўства (PI) у кожным маркеры – гэта верагоднасць таго, што магчымы бацька перадаў сваю ДНК дзіцяці, падзеленая на верагоднасць таго, што выпадковы чалавек перадаў сваю ДНК дзіцяці. PI вылічаецца для ўсіх маркераў, потым перамнажаецца для вылічэння значэння камбінаванага індэкса бацькоўства (CPI). Верагоднасць бацькоўства (POP) вызначаецца па формуле 1 / (1 +1/CPI), памнажаецца на 100 для выразу ў адсотках. Калі ДНК магчымага бацькі не адпавядае ДНК дзіцяці, то PI для гэтага маркера роўны 0.

Індэкс бацькоўства PI уяўляе сабой шансы, што магчымы бацька ў адпаведнай алеле з’яўляецца біялагічным бацька дзіцяці. Частата кожнага сегмента ДНК (алелі) у папуляцыі чалавека вагаецца ў залежнасці ад памеру алелі і расы магчымага бацькі. Перавага памераў алеляў адрозніваецца ад расы да расы, таму ведаць расу магчымага бацькі дастаткова важна. Ёсць базы дадзеных для еўрапеоіднай, негроіднай, лацінаамерыканскай і азіяцкай расы. Калі раса не вядомая, мы будзем выкарыстоўваць самы нізкі ўзровень PI для ўсіх даступных рас. Гэта кансерватыўны падыход, каб разлічыць верагоднасць бацькоўства (POP). Частата алеляў вызначаецца тым, колькі індывідаў у базе дадзеных маюць гэты памер алеляў, падзеленае на агульную колькасць індывідаў. Выніковая частата выкарыстоўваецца, каб разлічыць PI.

Калі вы кліент з двума расамі ці расы, для якой няма базы дадзеных, разлікі робяцца зыходзячы з абодвух рас (напрыклад, еўрапеоідная (белая) і негроідная частоты). Выкарыстоўваецца самае нізкае значэнне PI для кожнага маркера, каб разлічыць Камбінаваны Індэкс Бацькоўства (CPI) ці Верагодны Індэкс Бацькоўства (POP). У выніку атрымліваецца найбольш кансерватыўнае значэнне POP.

Гены складаюцца з чатырох хімічных элементаў (нуклеатыдаў), якія называюцца адэнін, цытазін, гуанін і цімін. Парадак гэтых нуклідаў вызначае генетычную паслядоўнасць. У выпадку мутацыі, адзін ці некалькі нуклідаў змяняюцца ці знікаюць з паслядоўнасці. Кожны індывід можа мець мутацыі. Калі здараецца мутацыя ў тым фрагменце, які выкарыстоўваецца ў аналізе ДНК, вынік не будзе супадаць у маці і дзіцяці, ці ў дзіцяці і магчымага бацькі. У выпадку мутацыі будзе несупадзенне ў адным маркеры, а іншыя маркеры ў тых, хто тэсціруецца, будуць супадаць. Калі падазраецца мутацыя, выкарыстоўваюцца дадатковы маркеры для тэсціравання, каб пацвердзіць, што мае месца мутацыя, а не выключэнне. Разлік PI і POP уключае частату мутацый у дадзеным маркеры. Выключэнне пацвярджаецца ў аналізе ДНК, калі ёсць два несупадзенні.

Магчыма некалькі варыянтаў. Калі чалавека няма жывога, ад яго мог захавацца ўзор ДНК, калі было ўскрыццё і захаваліся ўзоры тканак. Узоры могуць існаваць, калі перад смерцю яны былі ўзяты ў шпіталі ці лабараторыі. У Вялікабрытаніі захоўваюць матэрыял на працягу доўгага часу, і распарадчык маёмасці можа запатрабаваць узоры для далейшага аналізу. Калі няма ўзораў ДНК памерлага, то члены сям’і, такія як бацькі, браты/сёстры і дзеці памерлага могуць даць свае ўзоры ДНК для некалькіх варыянтаў аналізу ДНК.

Аналіз ДНК можа быць зроблены для ўстанаўлення біялагічнага сваяцтва пры аспрэчванні завяшчання. Вызначэння памеру алеляў можа быць зроблена да смерці, каб вынікі аналізу ДНК былі даступныя ў любы час, калі можа аспрэчвацца завяшчанне, заснаванае на неідэнтыфікаваным біялагічным сваяцтве. Гэта звычайна выкарыстоўваецца для людзей, якія маюць вялікі ўплыў, багатыя ці баяцца, што іх жаданні будуць аспрэчвацца пасля смерці. Пасмяротнае тэсціраванне, рэканструкцыя ДНК, тэсціраванне бабулі/дзядулі, брата/сястры могуць быць выкананы для ўстанаўлення біялагічнага сваяцтва.

Калі ўдзельніка тэста няма жывога ці ён не даступны, іншыя члены сям’і могуць даць узоры ДНК для рэканструкцыі ДНК чалавека, якім цікавяцца. Патрэбна некалькі ўдзельнікаў аналізу, уключаючы бацькоў, братоў і сясцёр ці дзяцей чалавека, які цікавіць. Кошт генетычнай рэканструкцыі залежыць ад колькасці члены сям’і, даступных для тэсціравання.

Тэсціраванне бабулі і дзядулі – гэта вельмі карысная опцыя, калі мяркуемы бацька недаступны. Бацькі бацькі перадаюць свае гены свайму дзіцяці, мяркуемага бацьку. Таму бацькі бацькі будуць адпавядаць свайму ўнуку/унучцы з той самай дакладнасцю, быццам бацька бярэ ўдзел у тэсце.

Калі мяркуемы бацька недаступны, але мае дзяцей, можна пратэставаць гэтых дзяцей з дзіцём, якое цікавіць для вызначэння, ці з’яўляюцца гэтыя дзеці зводнымі ці роднымі братамі/сёстрамі. Пажадана, каб маці ці мацеры дзяцей, якія тэстуюцца ,таксама бралі ўдзел у тэсце, калі гэта магчыма.

Аналіз бацькоўства для дакладнай ідэнтыфікацыі біялагічнага бацькі становіцца звычайным патрабаваннем адмыслоўцаў па ўсынаўленню і бацькоў. Аналіз на бацькоўства служыць доказам, што сапраўдны бацька знойдзены і бярэ ўдзел у справе. Для медыцынскага даследавання і для ўстанаўлення біялагічных прычын хвароб таксама трэба ідэнтыфікаваць біялагічнага бацьку. Без ідэнтыфікацыі біялагічнага бацькі палова медыцынскай інфармацыі невядома і не можа быць адсочана, калі яна спатрэбіцца.

Таксама, як і падчас аналізу на бацькоўства, мяркуемая маці тэсціруецца разам з дзіцем. У апошні час публікуецца інфармацыя пра выпадкі падмены дзяцей у радзільных дамах, у сувязі з гэтым узнікла неабходнасць правядзення аналізаў ДНК на мацярынства. Параўноўваючы ДНК дзіцяці з ДНК мяркуемай маці, мы можам вызначыць, ці з’яўляецца мяркуемая маці біялагічнай маці дзіцяці.