Een DNA-test kan je leven veranderen.

• Vaderschapstests uitgevoerd door DDC leveren resultaten op met 99,9% nauwkeurigheid.

• Wetenschappelijk gezien bepalen DNA-tests het bestaan van een biologische verwantschap met een waarschijnlijkheid van meer dan 99%.

• Wetenschappelijk gezien bepalen DNA-tests de afwezigheid van een biologische verwantschap met 100% zekerheid.

• DNA-testen kunnen worden uitgevoerd vóór de geboorte van het kind.
• Ze kunnen direct na de geboorte worden gedaan.
• DNA-testen kunnen op elke leeftijd worden uitgevoerd.

Nee. DNA wordt verzameld via speeksel, met name wangslijmvliescellen, die eenvoudig kunnen worden afgenomen met wattenstaafjes.

• Iedereen die voldoet aan de onderstaande richtlijnen kan een DNA-test ondergaan, waarbij de privacy van het individu voorop staat.
• Toestemming van de betrokken personen is voldoende voor het uitvoeren van een DNA-test.
• Als de persoon die de test aanvraagt jonger is dan 18 jaar, is toestemming van een verantwoordelijke ouder of voogd vereist.

U hoeft zich geen zorgen te maken over het maken van fouten. Zolang u de wattenstaafjes stevig langs de binnenkant van de wang wrijft, verzamelt u een voldoende monster. Zorg er gewoon voor dat u de monsters afneemt van de juiste personen.

Nee. Als het niet mogelijk is, is een monster van de moeder niet vereist en heeft dit geen invloed op de resultaten. Als de moeder echter wel kan deelnemen, zorgt dit voor een snellere analyse en maakt het het verkrijgen van belangrijke genetische informatie eenvoudiger.

In sommige gevallen kunnen kopieën van extra rapporten worden aangevraagd voor familieleden.

Ja. Er worden afspraken gemaakt waarbij testkits met hetzelfde referentienummer naar personen in verschillende landen worden gestuurd.

Het is een hulpmiddel dat wordt gebruikt om DNA te verzamelen door het langs de binnenkant van de wang te wrijven. In tegenstelling tot gewone wattenstaafjes is het veel duurzamer en kan het DNA voor een lange tijd bewaren.

Nee. Het wrijven met het wattenstaafje aan de binnenkant van de wang is een zeer eenvoudige en pijnloze procedure.

Absoluut niet. Het DNA in wangslijmvliescellen is identiek aan het DNA dat in bloed wordt aangetroffen. Het heeft dus geen invloed op de resultaten.

Nee. Gewone wattenstaafjes zijn uitsluitend van katoen gemaakt. De wattenstaafjes van DDC zijn echter speciaal gemaakt van Dacron-materiaal.

Wattenstaafjes die in de bij de test meegeleverde enveloppen worden geplaatst, kunnen het DNA langdurig bewaren. Er is geen strikte vervaldatum. Zodra de speekselmonsters in de enveloppen zijn geplaatst en gedroogd, kunnen ze het DNA gedurende een lange periode behouden.

• Elke “vermeende vader” heeft vóór de test een kans van 50% om de biologische vader te zijn.
• De Vaderschapsindex (PI) wordt berekend door de verhouding van het DNA van de vermeende vader tot dat van het kind te delen door de verhouding van het DNA van een willekeurige man tot dat van het kind.
• Alle PI’s worden vervolgens met elkaar vermenigvuldigd om de Gecombineerde Vaderschapsindex (CPI) te verkrijgen.
• De Waarschijnlijkheid van Vaderschap (POP) wordt berekend met de formule:
• 1 / (1 + 1/CPI) en vervolgens vermenigvuldigd met 100 om het als percentage uit te drukken.
• Als het DNA van de vermeende vader niet overeenkomt met dat van het kind, is het resultaat 0.

• De PI (Vaderschapsindex) is een maatstaf voor hoe goed de allelen van de vermeende vader overeenkomen met die van het geteste kind.
• De frequentie van DNA-segmenten (allelen) bij mensen en hun etnische kenmerken beïnvloeden de verschillen tussen allelen.
• Omdat allelengroottes per ras kunnen variëren, is het belangrijk om de etniciteit van de vermeende vader te kennen voor een nauwkeurige statistische analyse.
• De databases omvatten populaties zoals blank (Europees), zwart, Latino en Aziatisch.
• Als de etniciteit onbekend is, wordt de laagst geldige PI gebruikt.

• Er is geen specifieke database voor gemengde rassen, dus de evaluatie is gebaseerd op de details van de gemengde afkomst (bijv. blank en zwart).

  De laagste PI wordt gebruikt om de CPI of POP te berekenen.

• Genen bestaan uit vier nucleïnezuren: adenine, cytosine, guanine en thymine.
• Een mutatie verandert één of meer van deze nucleïnezuren, waardoor ze niet in de genetische volgorde verschijnen.
• Mutaties kunnen voorkomen bij personen die een DNA-test ondergaan.
• Als dit gebeurt, kunnen overeenkomsten tussen moeder en kind of vader en kind mogelijk niet worden waargenomen.
• Hoewel normaal gesproken twee personen voldoende zijn voor een test, kan bij gemuteerde cellen verdere analyse nodig zijn.
• Mutatiefrequenties worden vervolgens meegenomen in de berekening van de POP (Waarschijnlijkheid van Vaderschap) en PI (Vaderschapsindex).

• Er zijn verschillende mogelijkheden. Als de persoon is overleden en er tijdens de autopsie monsters zijn genomen, kunnen deze worden gebruikt.
• DNA kan ook worden geëxtraheerd uit voorwerpen zoals gebruikte zakdoeken van vóór het overlijden.
• In sommige landen, zoals het Verenigd Koninkrijk, bewaren ziekenhuizen dergelijke monsters gedurende langere tijd.
• Als er geen monsters beschikbaar zijn, kan DNA van naaste familieleden (ouders, broers/zussen, kinderen) worden gebruikt voor analyse.

• Ja. Vooral bij personen met een hoog vermogen worden DNA-tests vaak gebruikt om biologische verwantschappen te bewijzen.
• Dit kan onder andere DNA-reconstructietests, grootoudertests of broer/zus-tests omvatten.

• Als de te testen persoon ziek of overleden is, worden monsters van andere familieleden gebruikt voor genetische reconstructie.
• Deze monsters kunnen afkomstig zijn van ouders, broers/zussen of kinderen, en het kan nodig zijn om monsters van meerdere familieleden te verzamelen.
• De kosten van de test hangen af van het aantal benodigde monsters.

• Adoptiefamilies voeren vaak DNA-tests uit tijdens het adoptieproces om duidelijkheid te verkrijgen en toekomstige problemen te voorkomen.
• Hiermee wordt het vaderschap van het geadopteerde kind vanaf het begin bevestigd.

Als de identiteit van de vader onbekend is, blijft de helft van de medische geschiedenis van het kind ook onbekend.
Het kennen van de vader is belangrijk voor het opsporen van mogelijke ernstige genetische aandoeningen.

• Er wordt hetzelfde proces gevolgd als bij een vaderschapstest.
• Het DNA van het kind wordt vergeleken met dat van de vermeende moeder.
• Volgens recente informatie worden deze tests vaak uitgevoerd in gevallen waarbij baby’s per ongeluk bij de geboorte zijn verwisseld.
• De test zal vaststellen of de “vermeende moeder” de biologische moeder is.