Veelgestelde vragen

• De DNA-tests uitgevoerd door het vaderschap DDC is 100% accuraat.
• DNA-onderzoek vanuit een wetenschappelijk perspectief biedt kans op resultaten van meer dan 99% bevestiging dat er een biologische relatie bestaat. Dit heet een ‘inclusie’.
• DNA-onderzoek vanuit een wetenschappelijk perspectief bevat de resultaten van 100% bevestiging dat er een biologische relatie niet bestaat, een zogenaamde ‘uitsluiting’.

Binnen de DNA-kit die u bestelt, zijn formulieren toegevoegd. Op die formulieren wordt om uw handtekening gevraagd. Tekent u die formulieren en stuur één exemplaar mee met de testmonsters naar het laboratorium. Wanneer u DDC kiest om uw DNA-test uit te voeren, kunt u ervan verzekerd zijn dat ons laboratorium het DNA-monster uitsluitend zal gebruiken voor de tests die u hebt aangevraagd. Uw DNA-monsters en de resultaten zullen niet vrijgegeven worden aan iemand anders, tenzij u of een gerechtelijk bevel ons als zodanig instrueert.

• Testen kunnen worden uitgevoerd voordat het kind geboren is via 2 DNA-monster verzameling processen:vruchtwaterpunctie of CVS.
• Testen kan worden uitgevoerd bij de levering.
• Een persoon van elke leeftijd kan een DNA-test ondergaan.

DNA-test resultaten worden 5 tot 7 werkdagen na ontvangst van de monsters verzonden. De resultaten zijn verwerkt in een gedocumenteerd verslag waaruit duidelijk blijkt of een biologische relatie wel of niet bestaat.

Nee. DNA kan worden gevonden in de wang cellen van het speeksel verzameld door middel van de wattenstaafjes.

Het is niet nodig om bezorgd te zijn om fouten te maken. Onze enige zorg is ervoor te zorgen dat er voldoende cellen zijn verzameld voor het testen. Zolang de verzameling van een monster uit de juiste persoon en het labelen van de monsters correct is uitgevoerd, is er geen manier dat u iets kon doen om de DNA-test te beïnvloeden.

We moedigen DNA-tests met inbegrip van de moeder aan, omdat haar deelname belangrijke genetische informatie oplevert die een snelle en eenvoudige analyse mogelijk maakt. Echter, als dit niet mogelijk is, kunnen we de DNA test alsnog uit voeren om het vaderschap op overtuigende wijze te bepalen.

De betaling kan on-line worden voltooid of wanneer u uw monsters naar DNA Diagnostics Centre opstuurt. Als u wilt betalen bij het opsturen van uw kit: wij accepteren contant geld, cheques, en postwissels.

Sommige gevallen vereisen een aanvullend verslag als exemplaren voor familieleden.

Ja, we hebben vaak dat een klant een deel van de uitvoering van de proef in het ene land en de rest van de test in een ander land uitvoert. In dit geval, vraag dan dat er een kit met hetzelfde serienummer wordt toegezonden aan beide locaties.

Een buccale swab ziet eruit als een lang wattenstaafje. Het hoofd van het staafje is steviger dan het hoofd van een reguliere wattenstaafje. Dit maakt dat de huidcellen van de wang met gemak worden los gewreven. Het wattenstaafje bevindt zich in de actuele collectie kit.

JA. De DNA-test kit bevat buccale swabs, die u kunt wrijven tegen de binnenkant van de wang om de cellen te verzamelen. Deze cellen bevatten het DNA van de wang. Er zijn geen naalden bij betrokken, dit is pijnloos en niet-invasief.

Helemaal niet. Het DNA in je wang cellen of haarfollikels is hetzelfde als het DNA in uw bloed. Er is geen verschil in de nauwkeurigheid van de DNA-test met behulp van het een of andere monster.

Nee Deze wattenstaafjes zijn van katoen en de watten staafjes van DDC zijn gemaakt van Dacron. Dit is een ander materiaal en dit dat helpt om meer DNA te verzamelen voorafgaand aan de test.

Zolang de wattenstaafjes voldoende zijn gedroogd, moeten ze goed zijn. Hoewel er geen garantie is dat een gedroogde wattenstaafje een levensvatbare steekproef monster opbrengt, is er geen technische vervaldatum op het monster. Als de monsters worden verzegeld voordat ze voldoende hebben kunnen drogen, kunnen er waarschijnlijk schimmels gaan groeien op de wattenstaafjes . Die schimmels kunnen het DNA monster aantasten.

De GenenPool is alle genetische informatie die potentieel beschikbaar is voor een individu. Elke persoon kreeg de helft van zijn genetische informatie van de moeder en de helft van de vader. Door het testen van een moeder, kind, en vermeende vader in een vaderschapstest, kunnen we goed nagaan welke genetische informatie heeft bijgedragen aan het kind van de biologische moeder. De resterende helft van de genetische informatie van het kind moet komen van de biologische vader. Door het vergelijken van het DNA-patroon van het kind met de vermeende vader, kunnen we bepalen of de vermeende vader ook de biologische vader is van het kind.

Bij elke vermeende vader wordt uitgegaan van een a priori waarschijnlijkheid van vaderschap gelijk aan 50% (50/50) kans voordat de testen zijn voltooid. De vaderschap index (PI) voor elke gebruikte probe is een waarschijnlijkheidsratio en wordt gedefinieerd als de waarschijnlijkheid dat de vermeende vader de nodige DNA heeft bijgedragen aan het kind gedeeld door de waarschijnlijkheid dat een willekeurige man de nodige DNA heeft bijgedragen aan een kind. De PI’s van alle gebruikte probes worden vervolgens met elkaar vermenigvuldigd om het vaderschap een gecombineerde index (CPI) waarde te geven. De waarschijnlijkheid van het vaderschap (POP) is gedefinieerd als 1 / (1 +1 / CPI) en wordt vermenigvuldigd met 100 om een percentage te geven. Indien van een vermeende vader het DNA-patroon niet overeenkomt met het kind, dan is de PI voor die probe 0.

Het vaderschap Index of PI geeft de kans dat de vermeende vader met een bijpassende allel de biologische vader is van het geteste kind. De frequentie van elke DNA-segment (allel) in de menselijke populatie varieert afhankelijk van de grootte van het allel en het ras van de vermeende vader. De prevalentie van allel maten verschilt van ras naar ras waardoor het kennen van de ras van de vermeende vader van belang is voor de statistische analyse. Databases zijn beschikbaar voor blanke, zwarte, Spaanse en Aziatische rassen. Als de ras niet zeker is, zullen we gebruik maken van de PI waarde van de laagste van alle beschikbare rassen. Dit is een conservatieve benadering voor het berekenen van de waarschijnlijkheid van het vaderschap (POP). De frequentie van een allel wordt bepaald door hoeveel personen uit deze database die allel grootte hebben, gedeeld door het totale aantal personen in de database. Het frequentie resultaat wordt gebruikt om de PI te berekenen.

Als je een bi-raciale individu bent of van een ras waarvoor een database niet beschikbaar is, worden de berekeningen gedaan op basis van beide rassen (bijvoorbeeld, de Kaukasische (wit) en zwart-database frequenties). De laagste PI voor elke probe wordt gebruikt om de gecombineerde Vaderschap Index (CPI) of POP te berekenen. Dit resulteert in de meest conservatieve waarde voor de POP.

Genen zijn samengesteld uit vier chemische stoffen (nucleotiden) genoemd adenine, cytosine, guanine, en thymine. De volgorde van deze nucleotiden bepaalt de genetische sequentie. In een mutatie, zijn één of enkele van deze nucleotiden veranderd of ontbreekt in een sequentie. Ieder individu dat een DNA-test ondergaat, kan een mutatie hebben. Indien een mutatie optreedt in een gebied van het DNA dat wordt gebruikt voor DNA-testen, zal het resultaat niet overeenkomen tussen een moeder en een kind, of tussen een kind en een vermeende vader. De resultaten met een enkele uitsluiting bij een probe en de twee personen, zal op alle resterende probes die gebruikt worden bij het testen overeenkomen. Wanneer een mutatie wordt vermoed, worden extra probes gebruikt bij het testen om te bevestigen dat een mutatie heeft plaatsgevonden en niet een uitsluiting. De berekening van de PI-en POP bevat de mutatie frequentie van die specifieke sonde. Uitsluitingen worden bevestigd in een DNA-test als twee mismatches worden gezien.

Verschillende opties zijn mogelijk. Als de persoon overleden is, kan een levensvatbaar DNA-monster in opslag zijn bewaard als een autopsie is uitgevoerd en de lijkschouwer de monsters heeft gehouden. Een levensvatbare monster kan beschikbaar zijn indien, voorafgaand aan de dood, weefsel is afgenomen voor analyse door het ziekenhuis of het laboratorium. In het Verenigd Koninkrijk, houden ziekenhuizen dit monster gedurende een aanzienlijke tijdsperiode en de executeur van de nalatenschap heeft de mogelijkheid om het monster voor verdere analyse op te vragen. Als er geen monster bestaat, kunnen familieleden zoals ouders, broers en zussen en kinderen van de overledene, DNA-monsters indienen voor verschillende soorten DNA-testen.

DNA-onderzoek kan worden gedaan om biologische relaties te bepalen wanneer een testament wordt betwist. Allel dimensionering kunnen voor het overlijden worden gedaan om DNA-resultaten beschikbaar te hebben op elk gewenst moment dat een uitdaging om de wil ontstaat op basis van niet-geïdentificeerde biologische relaties. Dit wordt meestal gebruikt bij mensen die hoog profiel hebben, rijk zijn, of vrezen dat hun wensen zullen worden aangevochten na hun dood. Post mortem tests, DNA wederopbouw, grootouders testen en broer/zus studies kan ook worden gedaan om biologische relaties vast te stellen.

Als de ene partij is overleden of niet beschikbaar is, kunnen andere familieleden zorgen voor een DNA-monster om te helpen om het DNA te reconstrueren van de persoon in kwestie. Meerdere gezinsleden zijn nodig zijn, inclusief ouders, vol – of half broers en zussen, of de kinderen van de persoon in kwestie. De kosten van de genetische reconstructie is afhankelijk van het aantal gezinsleden dat beschikbaar is om te testen.

Grootouders zijn een goede optie voor een DNA-tests als de vermeende ouders niet beschikbaar zijn. De grootouders hebben al hun genen bijgedragen aan hun kind, de vermeende ouder. Zo zullen de overeenkomsten met de grootouders aan hun kleinkind van dezelfde nauwkeurigheid zijn als van de vermeende ouder.

Als de vermeende vader is niet beschikbaar voor het testen, maar wel kinderen heeft, kunnen die kinderen getest worden met het kind in kwestie om te bepalen of die vol of half broers en zussen zijn. De moeder of moeders van de geteste kinderen worden ook gevraagd om een DNA-monster in te dienen, als deze beschikbaar zijn.

Vaderschapstesten worden steeds meer een standaard verzoek van de adoptie professionals om nauwkeurig de vader van de geborene te identificeren en van ouders om de procedures te waarborgen. Hoewel de goedkeuringsprocessen variëren, hebben inspanningen om de vader van de geborene te vinden om afstand te doen van zijn rechten, in de Baby Richard case geleid tot veel publiciteit. De vaderschapstests dient als bewijs dat de juiste biologische vader is betrokken en juist participeert in het geding. Medische vooruitgang in de koppeling van biologische oorzaken voor ziekten en ernstige aandoeningen, moedigt ook aan om de biologische vader te identificeren. Zonder identificatie van de biologische vader is, is de helft van de medische informatie van het kind onbekend en kan het niet worden getraceerd op een later tijdstip wanneer dat nodig is.

Vergelijkbaar met de procedure voor het testen van het vaderschap, wordt de vermeende moeder niet alleen getest, maar samen met het kind in kwestie. Recente gevallen van verwisselingen van baby’s vlak na de geboorte , hebben genoopt tot de uitwerking van de procedures in het geval dit zou gebeuren. Door het vergelijken van het DNA-patroon van het kind met de vermeende moeder, kunnen we bepalen of de vermeende moeder de biologische moeder van het kind is.